.

เห็นทุกข์ เห็นธรรม: ในวัยเด็ก อาจารย์กิตติพงศ์ ไม่มีความเข้าใจในศาสนาเลย แม้จะอ่านหนังสือธรรมะมากมาย แต่ก็ยังไม่สามารถเข้าถึงความหมายได้อย่างลึกซึ้ง จนกระทั่งอาจารย์ได้เผชิญกับความทุกข์ในชีวิต ซึ่งกลายเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้อาจารย์ตัดสินใจไปปฏิบัติธรรม

.

ชอบทำงานเพื่อส่วนรวม: อาจารย์ให้เวลากับการทำงานเพื่อส่วนรวมมาอย่างต่อเนื่อง เพราะมองว่า ชีวิตที่ทำเพื่อผู้อื่นนั้น จะช่วยให้เรามีชีวิตที่สงบ ใช้สติ และเป็นประโยชน์ต่อสังคม

.

หลักธรรมที่อาจารย์นำมาใช้ในชีวิตประจำวัน

o อริยสัจ 4 (ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค): การหาต้นตอสาเหตุของปัญหาและเข้าใจถึงวิธีการขจัดมันอย่างแท้จริง

o พรหมวิหาร 4 (เมตตา กรุณา มุฑิตา อุเบกขา): การมีเมตตาและการช่วยเหลือผู้อื่นด้วยความกรุณา เป็นการสร้างความสมดุลในชีวิตและสังคม

o อิทธิบาท 4 (ฉันทะ วิริยะ จิตตะ วิมังสา): การมีฉันทะหรือความหลงใหลในสิ่งที่ทำ เป็นจุดเริ่มต้นที่จะนำไปสู่ความสำเร็จในชีวิต

.

สิ่งที่ผิดพลาดในชีวิตของอาจารย์: อาจารย์ได้เรียนรู้จากสองสิ่งที่ผิดพลาดในชีวิต คือ การมีอัตตาสูง โดยเฉพาะในช่วงอายุ 40 ปี ซึ่งเป็นช่วงที่ท่านประสบความสำเร็จอย่างรวดเร็ว และอีกสิ่งหนึ่งคือ การให้เวลากับครอบครัวน้อยเกินไป จนทำให้ท่านรู้สึกเสียดาย เพราะครอบครัวเป็นสถาบันที่มอบความรักและเป็นแหล่งพลังใจที่แท้จริง

.

การลดอัตตา: ธรรมะเป็นเครื่องมือที่ช่วยให้เราทบทวนตัวเอง วัยหนุ่มอาจเต็มไปด้วยความอยากได้ อยากมี แต่เมื่อถึงจุดหนึ่ง เราก็ต้องละวางหัวโขน เพราะสิ่งเหล่านั้นล้วนเป็นความไม่เที่ยง

.

ความรักคือพลังชีวิต: ทุกชีวิตต้องเผชิญกับวิกฤตและการสูญเสีย หากเรามีคนที่รักคอยอยู่เคียงข้างและมอบความรักให้กับเรา ความรักนั้นจะเป็นพลังที่ช่วยให้เราผ่านพ้นปัญหาต่างๆ ไปได้ และยังเป็นแรงบันดาลใจในการทำความดีเพื่อสังคมอีกด้วย

.

ความรัก การผิดหวังและการสูญเสีย: ในช่วงสิบปีที่ผ่านมา อาจารย์ได้เผชิญกับการสูญเสียจากคนใกล้ตัว ทำให้เข้าใจว่า การเตรียมตัวรับมือกับการสูญเสียเป็นสิ่งจำเป็นที่เราต้องเตรียมใจและพร้อมเผชิญกับมันอย่างมีสติและความเข้าใจ

.

งาน Living Will พินัยกรรมชีวิต: จากการเผชิญการสูญเสียคนใกล้ตัว ทำให้อาจารย์กิตติพงศ์ เป็นผู้หนึ่งที่พยายามส่งเสริมความรู้กับสังคมให้เห็นความสำคัญของการทำ Living Will เพื่อช่วยให้เราสามารถวางแผนการเดินทางช่วงสุดท้ายของชีวิต